başqa — 1. sif. Bu yox, digər, o biri, əvvəlkindən fərqli; qeyri, ayrı, sair, özgə. Başqa adam. Başqa iş. Başqa yer. Başqa aləm. Başqa cür. Başqa vaxt. Başqa sayaq. – Deyirlər özgə yerin əhli hüsni zibadır; Bu şuxlərdə vəli başqa bir məlahət var. S. Ə. Ş … Azərbaycan dilinin izahlı lüğəti
fövqəldövlət — ə. başqa dövlətlərdən üstün olan dövlət, çox böyük dövlət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
fövqəlhökumət — ə. başqa hökumətlərdən üstün olan hökumət, çox böyük hökumət … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
hənnanə — ə. başqa kişiyə meyil göstərən ərli qadın … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
istiğrab — ə. başqa, digər ə. təəccüb etmə, heyrətlənmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
maəda — ə. başqa, digər, ayrı, özgə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müftəris — ə. başqa heyvanları yeyən; yırtıcı, ətyeyən (heyvanlar haqqında) … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
müğayirət — ə. başqa cür olma, uyğun gəlməmə; əkslik … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mühacirət — ə. başqa ölkəyə köçmə … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti
mütəhəvvil — ə. başqa şəklə düşmüş; dəyişmiş; tez dəyişən … Klassik Azərbaycan ədəbiyyatında islənən ərəb və fars sözləri lüğəti